آرزویی که با انقلاب برآورده شد (حدیث دشت عشق)
سرباز شهید رضا کشاورز، بیستم فروردین سال ۱۳۴۵ در روستای کفران شهرستان ورزنه چشم به جهان گشود. به عنوان پاسدار وظیفه در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل حضور یافت و دوم اسفند سال ۱۳۶۴، در منطقه دارخوین با حملات هوائی و توپخانه‌ای دشمن بعثی در سن ۱۹ سالگی به فیض شهادت نائل آمد و پیکر پاکش در گلزار شهدای روستای کفران آرام گرفت. شهید رضا کشاورز در وصیت‌نامه‌اش نوشت: «وصیت من به ملت شهیدپرور ایران این است که باید همه در راه خدا جهاد کنیم برای افتخار به سوی خدا و به تکامل رشد و انسانیت هجرت کنیم و سرزمین اسلام و قرآن را از اشغال بی‌دینان و فتنه‌جویان وابسته به امپریالیسم شرق و غرب درآوریم.من با فدا کردن جان ناچیزم در این راه جهاد می‌کنم و با خون خود درخت اسلام را آبیاری می‌کنم. من برای نابود کردن امپریالیسم جهانخوار به مبارزه برخاسته و در راه خدا جهاد می‌کنم. آمریکا نمی‌تواند ما را بترساند... این انقلاب، انقلاب محرومین است. هر کس با این انقلاب می‌خواهد مبارزه کند نابود می‌شود. و من شکر می‌کنم که در این انقلاب توانستم به آرزوی خود برسم.وصیت من به دوستان خود این است که در راه این انقلاب بکوشند و دست از این انقلاب برندارند و این انقلاب را پاسداری کنند و من از آن‌ها می‌خواهم که راه شهیدان انقلاب اسلامی ایران را ادامه دهند.وصیت من به پدر و مادرم این است که بعد از شهادت من آن‌ها گریه نکنند که منافقان و ضد انقلاب سوءاستفاده کنند.من از پدر و مادرم می‌خواهم که افتخار کنند که توانسته‌اند به این انقلاب کمک هم جانی و هم مالی کرده باشند.»